**ឈ្មោះរឿង៖ ការបញ្ជាទិញពិសេស**
**វគ្គ១៖ ការបញ្ជាទិញមកដល់**
វុទ្ធី អ្នកដឹកជញ្ជូនម្ហូបតាមអនឡាញ កំពុងអង្គុយសម្រាកនៅក្រោមម្លប់ដើមចេក នៅពេលសម្លេង *"ទីងទែង"* ពីទូរស័ព្ទរាយការណ៍។ គាត់ភ្លាមសម្លឹងទៅកម្មវិធី ហើយញញឹមញ៉ាំ៖
**វុទ្ធី៖** "អូ! មានការបញ្ជាទិញពីភ្ញៀវក្បែរនេះហើយ។ ម៉ោង៥:៣០ ល្ងាច... ត្រូវរត់ទៅយកម្ហូបឆាប់!"
**វគ្គ២៖ ការជួបបញ្ហានៅភោជនីយដ្ឋាន**
នៅភោជនីដ្ឋាន *ស្កុតស្កូវ* អ្នករត់បញ្ជាទិញជំហានរហ័សទៅកាន់ការិទ្យាល័យ។ ប៉ុន្តែ ក្មេងបំរើញញើតសម្លឹងមើលទៅអេក្រង់៖
**ក្មេងបំរើ៖** "បងវុទ្ធី បញ្ជាទិញលេខ១២៣ នេះមានបញ្ហា។ ចោលបាយបាឡាជាមួយគ្រឿងទេ? ពិតជាមិនទាន់ត្រៀមទេ!"
**វុទ្ធី៖** (ស្ញប់) "អូណា!! តើយូរប៉ុណ្ណា? ភ្ញៀវចាំហើយនៅក្នុងកម្មវិធី!"
**ក្មេងបំរើ៖** "១០នាទីបន្ថែមបង។ សុំទោសណាស់!"
**វគ្គ៣៖ ការជាប់ទាក់ទងជាមួយអតិថិជន**
វុទ្ធីចាប់ទូរស័ព្ទទៅលេខ *០៧៧ ១២៣ ៤៥៦* ដោយពាក្យសុភាព៖
**វុទ្ធី៖** "សួស្តីបង! ខ្ញុំមកពីក្រុមហ៊ុនដឹកជញ្ជូន។ បញ្ជាទិញបងនេះពន្យាពេលបន្តិច ព្រោះភោជនីយដ្ឋានមានការរអាក់រអួល។"
**អតិថិជន៖** (សម្លេងខឹង) "អ្ហែងឯងធ្វើអីបង្អង់ច្រើនម៉េច?! ខ្ញុំធុញហើយនៅរង់ចាំ!"
**វុទ្ធី៖** (សម្រក់�ើម) "សុំទោសពន្លឹបង! ខ្ញុំនឹងបន្ថែមល្បឿន។ សូមអត់ព្រះទោស។"
**វគ្គ៤៖ ការឆ្លោះរវាងអ្នករត់បញ្ជាទិញ**
នៅតាមផ្លូវ វុទ្ធីជួបនឹងសម្លាញ់របស់គាត់ រ៉ាត់៖
**រ៉ាត់៖** "យាយ! វុទ្ធី! ថ្ងៃនេះរត់ការប៉ុន្មានការ?"
**វុទ្ធី៖** (សើច) "៥ការហើយ! តែការទី៦នេះពិបាកមែនទែន។ ភ្ញៀវខឹងសម្បាយ៉ាង!"
**រ៉ាត់៖** "ធម្មតាហើយបង។ ខ្ញុំម្សិលមិញក៏ជួបគេជេរដែរ ព្រោះទឹកក្រឡាក់ហូរ។ តស់! ខិតខំរកលុយចុះ!"
**វគ្គ៥៖ ការដឹកជញ្ជូនបានសម្រេច**
១៥នាទីក្រោយមក វុទ្ធីឈានជើងដល់ផ្ទះលេខ៣២ ហើយឃើញស្ត្រីម្នាក់អាយុ៤០ឆ្នាំកំពុងឈររង់ចាំ។
**វុទ្ធី៖** (ញញឹមហើយលើកកញ្ចប់ម្ហូប) "សូមទទួលម្ហូបបង! សុំទោសដែលធ្វើឲ្យបងរង់ចាំយូរ។"
**អតិថិជន៖** (សម្លឹងមើលមុខវុទ្ធីដែលញ៉ះញ៉ោរ) "ទោសចំចុះប្អូន។ ខ្ញុំខឹងពេលមុនពេក... នេះ១០០៛៛ ទុកជាការអធ្យាស្រ័យផង។"
**វុទ្ធី៖** "អរគុណបង! សុភាសិតថា *«ទឹកចិត្តល្អ នាំឲ្យបានបាយ»* មែនទេ?"
**ទីបញ្ចប់៖**
វុទ្ធីជិះម៉ូតូត្រលប់ទៅកាន់តំបន់រង់ចាំ ដោយដឹងថា ការអត់ធ្មត់និងការគោរពគ្នា គឺជាមូលដ្ឋាននៃការងារនេះ។ ទោះបីជួបការលំបាក ក៏គាត់នៅតែញញឹមបានដោយសារតែភាពយុត្តិធម៌របស់អតិថិជន។
---
*ការសរសេរនេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវិតពិតនៃអ្នកដឹកជញ្ជូនម្ហូប ដែលត្រូវឆ្លងកាត់បញ្ហានិងការយល់ចិត្តគ្នាតាមរយៈការសន្ទនា។*
