Logo

គេហទំព័ររបស់ខ្ញុំ

សូមស្វាគមន៍មកកាន់គេហទំព័ររបស់ខ្ញុំ!

រឿង លាភថ្ងៃសៅរ៍ត្រូវប្ដូរនឹងជីវិត

 



រឿង លាភថ្ងៃសៅរ៍ត្រូវប្ដូរនឹងជីវិត

នាយស្លឹក ជាមនុស្សគ្រាន់បើម្នាក់ក្នុងភូមិ ដែលគេឯងស្គាល់គ្រប់ៗគ្នា​គ្មានចន្លោះឡើយ ។ គេ​ធ្លាប់​ឆ្លង​កាត់​ការ​បួស​រៀន​អស់​ ​​ror យាក់ ពេលបីវស្សា ជាទំនៀមទម្លាប់   របស់សាសនាព្រះពុទ្ធ 

ដើម្បី​សង​គុណ​ឪពុក​ម្ដាយ មុននឹងរៀបចំរកគូស្រករ ។ ប្រពន្ធ​គេ​ជា​នារីម្នាក់ មានរូបសម្រស់ស្អាត បើ​ប្រៀប​ធៀប​នឹងស្រីៗ​ក្នុង​ភូមិ​ក្បែរៗនោះ ។

ចាប់តាំងពីមានភរិយាមក នាយ​ស្លឹក​ឧស្សាហ៍​ធ្វើ​ការងារ​ធ្ងន់​ស្រាល​គ្រប់​បែប​យ៉ាង​គ្មាន​ថ្ងៃ​ណា​ឃើញ​នាយ​ស្លឹកមិនដើរអត់​​ឥត​ប្រយោជន៍​នោះឡើយ ។ អ្នកស្រុកភូមិ នាំគ្នាស្ងើចសរសើរមិនដាច់ពីមាត់ ដែល​គេ​ខិត​ខំ​មិន​ចេះនឿយហត់ ។

ថ្ងៃនេះគេមកពីណាមិនដឹង ដើរកាត់មុខផ្ទះតា ចៀម ក្នុង​ដំណើរ​ស្ទើរ​រត់​ស្ទើរ​ដើរ​ដែល​ជា​ទំលាប់ ។


អេ…ចុះឯងមកពីណា​​   ដូចជាប្រញាប់ប្រញាល់ម៉្លេះចៅស្លឹក ?

អូ បាទ ! មកពីស្រែ លោកតា  !

 ឧស្សាហ៍ដូចចៅឯងនេះ មិនយូរទេ ប្រាកដជាធ្វើអ្នកមានប្រចាំភូមិជាមិនខាន ។

អរគុណលោកតា  !

  លោកតានៅផ្ទះតែម្នាក់ឯងទេឬថ្ងៃនេះ ?

អើនៅតែម្នាក់ឯងទេ ។

អាជាទៅណាហើយ បានជាបណ្ដោយឲ្យលោកតា នៅចាំផ្ទះតែម្នាក់ឯងអីចឹង ?

អាជា ទៅភ្នំពេញប៉ុន្មានថ្ងៃហើយ ។ ក្រែងអាជា ជាក្លើហ្នឹងឯង វា​ទៅ​ភ្នំពេញ​មិន​បាន​ប្រាប់​ឯង​ទេ​ឬ ?

អត់ទេលោកតា មិនប្រាប់ទេ ! ខានឃើញមុខវាច្រើនថ្ងៃហើយ !


នាយស្លឹក និយាយបណ្ដើរទំលាក់គូថអង្គុយលើគ្រែបណ្ដើរ បំណង​ជជែក​លេង​ជា​មួយ​តា​ចៀម មួយ​ភ្លែត​សិន ព្រោះ​ខាន​ឆៀង​មកលេងយូរហើយ ។ ពេលណាបានសន្ទនាជាមួយនឹងតា ចៀម ម្ដងៗ គេ​ហាក់​ដូច​ជាកក់ក្ដៅណាស់ ព្រោះ​ដូច​ជា​មាន​ប្រយោជន៍​ច្រើន យ៉ាងហោចណាស់ក៏បាន ដឹង​ពី​ប្រវត្តិ​ខ្លះ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​គេមិនបានដឹងមកពីមុន ។

 មិនថាអ្នកណាៗ បើ​ដើរទៅមក ឆ្លង​កាត់​មុខ​ផ្ទះ​តា​ចៀម តែង​តែ​ឆៀង​ចូល​លេង​ឬយ៉ាងហោចណាស់ ក៏ស្រែកសួរសុខទុក្ខពី​ចំងាយដែរ ។ គ្រប់​គ្នា​ចាត់​ទុក តាចៀមជាម្លប់ពោធិ៍​ស្លឹក​ក្រាស់ប្រចាំភូមិ ។

ក្រោយពីសន្ទនាគ្នា អស់រយ:ពេលយូរសមគួរ តា ចៀម ឱនសំឡឹងមើលមុខនាយស្លឹក យ៉ាង​ពិនិត្យ​ពិច័យ ប្រៀប​ដូច​ជា​កំពុង​ស្វែងរកអ្វីម៉្យាង ។ បន្ទាប់មក តា ចៀម ប្រាប់​រឿង​មួយ​ដល់​នាយ​ស្លឹក ធ្វើ​ឲ្យ​នាយ​ស្លឹក​មានភាពរីករាយ ញញឹម​ញញែម​ខុស​ពី​​ធម្មតា ។ មិន​ឲ្យ​នាយ​ស្លឹក​ញញឹម​ម្ដេចនឹងកើតបើតា ចៀម ប្រាប់ថា :

បើតាមមើលទៅឯង ជាមនុស្សម្នាក់កំពុងតែមានជោគលាភ ខាងមាសប្រាក់ធំដុំផងវើយ ! តា ចៀម និយាយចប់ ក៏​ទុក​អត្ថន័យ​ចោលមួយសន្ទុះ មុន​នឹង​គាត់​និយាយ​ជា​ប្រយោគ​បន្ត​ទៅ​ទៀត​ថា :

ប៉ុន្តែស្លឹក អើយ ! វាជាជោគលាភគួរឲ្យខ្លាចផង !

គួរឲ្យខ្លាចយ៉ាងម៉េចទៅលោកតា ?

ជោគលាភនោះធំដុំមែន ប៉ុន្តែបើបានមកដល់ឯងពេលណា ក៏​មាន​ន័យ​ថា ឯង​ត្រូវ​តែ​បាត់​បង់​របស់​អ្វី​ម៉្យាង​ទៅ​វិញ​ដែរ ។ ប្រសិនបើឯងមិនចង់ទទួលយក​ជោគលាភ សេចក្ដីទុក្ខនោះ ក៏​មិន​បាន​មក​ដល់​ឯងដែរ !

ប៉ុន្តែថា ជោគលាភជាដុំកំភួននោះសំដៅដល់ជោគលាភខាងផ្នែកណាទៅលោកតា ។

គឺជោគលាភនឹងបានទទួលប្រាក់ក្លាយជាអ្នកមាននោះឯង ។

បើអីចឹងល្អហើយលោកតា ខ្ញុំចង់ឲ្យថ្ងៃនោះ វាមកដល់ខ្លាំងណាស់ ។

តែវាគួរឲ្យខ្លាចមែន បុរាណលោកថា នឹងមានទុក្ខព្រោះលាភ ! ហេតុនេះ អ្នក​ខ្លះ​ព្រម​ឲ្យ​នៅ​ក្រ​ចុះ​ប្រសើរ​ជាង​មាន​ទ្រព្យ ទាំងរងទុក្ខដូច្នេះ !

ខ្ញុំមានជីវិតរស់នៅនេះ ក៏ព្រោះត្រូវការមានទ្រព្យស្ដុកស្ដម្ភដែរ ប្រសិន​បើ​ខ្ញុំ​មាន​មែន​នោះ​មិន​ដឹង​ជា​យ៉ាង​ណាទេ !

មិនពិតទេចៅ ស្លឹក ពេលដល់ថ្ងៃនោះ ឯងអាចមានគំនិតផ្សេងទៅវិញ ក៏ថាបាន កុំ​ភ្លេច​វា​ជា​លាភ​ទុក្ខ​​ណា ។

ការសន្ទនាថ្ងៃនោះ ដំណើរការទៅដោយភាពកក់ក្ដៅរហូត នាយ ស្លឹក ភ្លេច​គិត​ទៅ​ថា​ពេល​បាន​លាភ​​ជាដុំកំភួននោះ វា​នឹងកើត​សេចក្ដីទុក្ខឡើងក្នុងពេលនោះដែរ ។ គេ​នឹក​ស្រមើល​ស្រមៃ​ទៅ​ដល់​ជោគ​លាភ​នេះដោយមានជំនឿថា ទំនាយ​របស់​តា​ចៀម យ៉ាងម៉េច គឺយ៉ាងនោះហើយ ។ សេចក្ដី​សង្ឃឹម បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​​មនុស្ស​ឧស្សាហ៍ព្យាយាមដូចជា នាយ ស្លឹក ក្លាយ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​ឡេះឡោះ ។

 ទោះ​បីជាទៅស្រែចំការ ក៏​មិន​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់នឹងធ្វើការងារដែរ ។ គេរង់ចាំឲ្យថ្ងៃនោះមកដល់​ភ្លាមៗ​ទាន់​ចិត្ត​ទេ ។ ទង្វើ​ និង​អាកប្បកិរិយា របស់នាយ ស្លឹក បានធ្វើឲ្យនាង ក្លិន ជា​ភរិយា​ចាប់​ផ្ដើម​មើលឃើញកំហុសឆ្គង នាយស្លឹក មិន​បាន​​បរិយាយ​អ្វី​ឲ្យ​លំអិតឡើយ ។

នាយស្លឹក ដេកចាំប្រេងវាសនាតាំងពីខែប្រាំងរហូតដល់ខែវស្សា ។ នាយ ស្លឹក តែង​ឆៀង​មក​លេង​ផ្ទះ​តា ចៀម ញឹក​ញាប់ ប៉ុន្តែ មិនហ៊ានសួររំលឹកអំពីជោគលាភរបស់ខ្លួនដែរ ។ តា ចៀម បាន​ក្រើន​ទូន្មាន​ម្ដងៗ​ថា កុំទៅគិតពេក អ្វី​ដែល​ជា​របស់​យើង​​គង់​តែបាន​ទេ !

ថ្ងៃមួយផ្ទៃមេឃងងឹតស៊្លប់ ពពករសាត់អណ្ដែតរាយប៉ាយពាសពេញមេឃ ។ ទឹក​ភ្លៀង​ចាប់​ផ្ដើម​បង្អុរ​ចុះមក ។ នាយ ស្លឹក ធ្លាប់ តែ​សប្បាយ​ចិត្ត​នឹង​ទឹក​ភ្លៀង​រាល់ៗ​ឆ្នាំ​នោះ​បែរ​ជា​លែង​រវី​រវល់​ដល់​ទៀត​ហើយ ។ គិតតែម៉្យាងប៉ុណ្ណោះ រង់ចាំ​ជោគ​លាភ​នឹង​​មកដល់នៅ​ពេលណាមួយ តាម​ទំនាយ​របស់​តាចៀម ។

ប៉ុន្តែគេចាំហើយចាំទៀត ទីបំផុតភាពអត់ធន់នឹងការទ្រាំចាំហាក់ដូចជាថមថយទៅ ។ គេ​ស្រែក​​លាន់​រំពង​ប្រណាំង​នឹង​ស្នូរ​ភ្លៀង ផ្គររន្ទះថា :

ហេតុអីវើយ ! ទេវតា ! មេឃដី ! ខ្មោចព្រាយបិសាច ! អារុក្សអារ័ក្សអ្នកតាខ្មោចព្រៃ ខ្មោច​ស្រុក​ងាប់​ទៅ​ណាអស់ហើយ ហេតុអី អាស្លឹក ដូចអញនេះ ត្រូវមកក្រលំបាក ? ទាំងអញ​នេះ នឹង​ត្រូវ​មាន​វាសនាក្លាយជាអ្នកមាន តើ​ពេល​ណា​ជោគ​លាភនោះនឹង​មក​ដល់អញ ?

យប់នោះក្រោយពីបាយល្ងាចរួច នាយស្លឹក ឡើងទៅចងមុងដេកតាំងពីក្បាលព្រលប់ ។ ដោយ​សារ​គិត​រឿង​ជោគ​លាភ​សូម្បី​តែ ភរិយាស្រស់ស្អាត ក៏គេលែងគិតដែរ ថែមទាំងពេលនាងមានផ្ទៃ៥-៦ខែ ទៅ​ហើយ​ផង ។ ផ្ទុយទៅវិញ គេ​នឹក​ទៅ​ដល់​កូន​នៅ​ក្នុងផ្ទៃ​ភរិយាថា : «បើកុំតែក្រ ដូច្នេះ​កុំ​អី​កូន​ដែល​កើត​មក នឹង​ក្លាយជាអ្នកអស្ចារ្យមានអនាគតត្រចេះត្រចង់ និង​មាន​ការ​សិក្សា​ខ្ពស់ជាង អ្នក​ណាៗ​ទាំងអស់ក្នុងភូមិ» ។ 

គេ​ស្រមើស្រមៃបណ្ដើរ យកដៃឱបពោះភរិយាបណ្ដើរ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ស្រាប់​មាន​អ្វីម៉្យាងកើតឡើង​ជា​មួយ​នឹងគេ ។ គេដូចជាកំពុងដេកលក់ ប៉ុន្តែមិនមែនលក់ទេ ព្រោះ​នៅ​បាន​ឮ​សូរ​សម្លេង​របស់​អ្នក​ណា​ម្នាក់​​ស្រែក​ហៅគេនៅ​ជណ្ដើរ​ផ្ទះ ។ នាយស្លឹក គ្រាន់​តែ​ងើយ​មើល ក៏ឃើញមនុស្ស​ម្នាក់នៅឈរក្បែរជណ្ដើរ ។ ជន​ម្នាក់​នោះ​បន្ត​ថា :

ចង់មានតាមអញមក !។ ដោយ​សារជននោះជាមនុស្សចម្លែក ធ្វើឲ្យនាយ ស្លឹក នឹក​គិត​​ថា :

គួរទៅឬអត់ន៎ ? គេ​មិន​ទាន់​នឹក​​សំរេច​ចិត្តបានផង ជើងរបស់គេ ក៏បោះជំហានចុះពីលើជណ្ដើរផ្ទះ ដើរ​តាម​ជន​ម្នាក់នោះទៅហើយ !

នាយស្លឹក មានអារម្មណ៍ថា នៅពេលនោះ គេ​កំពុង​ឈាន​ជើង​ដើរ​ចេញ​ពី​ក្នុង​ភូមិ​ឆ្លង​កាត់​វាល​ស្រែ​ឃើញផ្លូវស្ទុងៗ ។ នៅ​សង​ខាងផ្លូវ​ស្ងាត់ជ្រងំគ្មានឮសូម្បីតែសម្លេងសត្វតូចតាចយំ ។

នាយស្លឹក ដើរតាមពីក្រោយមនុស្សប្លែកមុខឃើញខ្នងព្រាលៗ ។ ភ្លាមនោះ គេ​ឃើញ​ដើម​ឈើ​ធំ​ខ្ពស់​មួយដើម និង​មាន​ផ្ទះ​ចាស់​បុរាណមួយខ្នង ដែលសង់ទុកតាំងពីយូរណាស់មកហើយ ។ មើល​ទៅ​អ្នក​នាំ​ផ្លូវ នឹងនាំមកកាន់ផ្ទះនោះ ។ គេ​ពិនិត្យ​មើល​ស្ថានភាព​ទៅមកៗទើបដឹងថា ផ្លូវ​នេះ​សង់​លើ​ដី​ស្រែ​របស់​ខ្លួន​ទេ​តើ ! គេតាំងថា នឹងសួរម្ចាស់ផ្ទះនេះមើល ហេតុ​អ្វី​មក​សង់​ផ្ទះ​នៅ​ទីនេះ តើ​អ្នក​ណាអនុញ្ញាត ? គេ​បំរុង​ឈាន​ជើងឡើងជណ្ដើរផ្ទះនោះ ស្រាប់​តែ​សម្លេង​មនុស្ស​មាន​អំណាច​ម្នាក់ ស្រែក​គំហក​ពីលើផ្ទះមកថា :


អាស្លឹក ឯងកុំព្រហើនពេក !

នាយ ស្លឹក ភ្ញាក់ព្រើត ! ឈប់ង៉ក់ព្រោះសម្លេងនោះ ពោរពេញដោយអំណាច ។ រាង​កាយ​ម្ចាស់​សម្លេង​បង្ហាញរាង​ចេញ​មក​​តាមទ្វារ ។ គេជាបុរសមាឌធំ ភ្នែករាងកាច សមនឹងសម្លេង និង​តាក់​កាយ​ជា​មនុស្ស​បុរាណ​ដូចតួល្ខោនឥតខុស ។ សក់​របស់​គាត់ សព្រាត ប៉ុន្តែ​កំលាំង​ពលំ​នៅ​មាំ​មួន​សម្បើម​ណាស់ ។ នាយ​ស្លឹក ស្លុតស្មារតីមិនហ៊ាននិយាយស្ដី និង​មិន​ហ៊ាន​សំឡឹង​មើល​​ភ្នែករបស់ បុរស​កំណាច​នោះទៀត ។

ឯងចង់មាន ដូចអា ចៀម វាប្រាប់ណាស់ទៅឬ ? នាយ ស្លឹក មិនតប ព្រោះ​ប្រមូល​សតិ​មិន​ទាន់​បាន ។ ពាក្យ​សំឡុត​បាន​សន្ធប់​លាន់ឡើងមកជាលើកទីពីរ ។

អញសួរ ហេតុអ្វីឯងមិនឆ្លើយ ? អញដឹងថាឯងត្រូវការដូចអាចៀម វាប្រាប់ ! នាយ​ស្លឹក​តប​ទៅ​ទាំង​រញីរញ័រ រដាក់រដុប ដូចមានអ្វីស្ទះដើមក ។

បាទ ! មិនទាន់ផុតមាត់ស្រួលផង សម្លេងសើចចំអករបស់បុរសចំណាស់នោះ លាន់​ឡើង​ម្ដង​ទៀត ។

បាន ! ប្រសិនបើឯងចង់មាន អញឲ្យលេខឆ្នោតឯងយកទៅចាក់ ប៉ុន្តែមានលក្ខខណ្ឌមួយ គឺ​មាន​គេ​សុំ​វត្ថុ​ជា​ទី​ស្រលាញ់​របស់​ឯងម៉្យាង សំរាប់ជាការដោះដូរ​ នៅ​ពេល​ដែល​ឯង​ត្រូវ​ឆ្នោត​ហើយ !​និយាយ​​ចប់ បុរស​ចំណាស់​នោះ​ក៏​ប្រាប់​តួ​លេខឲ្យនាយ ស្លឹក និង ក្រោយ​មក​ក៏​ពុំ​ដឹង​ថា ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ​តាម​របៀបណា ស្រាប់​តែ​ភ្ញាក់​ឡើង​ចំ​ពេល​នាង​ក្លិន ក្រោក​ឡើង​មក​ដំណាល​គ្នា​ដែរ ។

នាយស្លឹក យកដៃចាប់ភរិយាជាប់ និងនិយាយអំពីសុបិន្តនោះឲ្យស្ដាប់ ។ ស្ដាប់​មិន​ទាន់​ចប់​សេចក្ដី​ត្រឹម​ត្រូវផង ភរិយា​ស្រស់​​ក្មេង​របស់គេព្រឺរោមខ្ញាក ព្រោះរឿងខ្មោចព្រាយអីនោះ មិន​មែន​ជា​រឿង​សប្បាយ​ទេ សំរាប់ស្រ្តីដូចជានាង ។

ដោយក្ដីគោរពចំពោះតា ចៀម ព្រឹកឡើងនាយស្លឹក ក៏យកសុបិននោះ ទៅនិយាយឲ្យតា ចៀម ស្ដាប់ ។ តាចៀម ដល់​ថ្នាក់​​ស្ទុះ​ចេញពីគ្រែរួចសួរថា សុបិននៅពេលណា ? ពេលដឹងថា ជា​សុបិន្ត​ទៀប​ភ្លឺ​ចំ​យប់​ថ្ងៃ​សៅរ៍ តាចៀមដល់ថ្នាក់បើកភ្នែកធំៗ ប្រាប់​ថា :

អាស្លឹកអើយ បុរាណលោកជឿខ្លាំងណាស់ថា យប់​ថ្ងៃ​សៅរ៍​វា​ត្រូវ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្លួន​របស់​អ្នក​សុបិន ទោះ​បី​ជាអាក្រក់ល្អក្ដី គឺជារឿង​ពិតទាំងអស់ !

តាចៀម បកស្រាយសុបិន្តចប់នាយស្លឹក បង្ហាញស្នាមញញឹមចេញមក ដោយក្ដីត្រេកអរ ។ នាយ​ស្លឹក អង្គុយ​រង់​ចាំ​ហើយ រង់ចាំទៀត រង់ចាំលេខឆ្នោតចេញ ។ ទ្រព្យសម្បត្តិមានទាំងប៉ុន្មាន ដែល​អាច​លក់​បាន គេលក់ទាំង​អស់ ប្រមូល​​យក​លុយ​ចាក់​លេខ​ឆ្នោតដែលបានទទួលពីការសុបិន ។

 ទី​បំផុត​ថ្ងៃ​ចេញ​លេខ​ឆ្នោត​បានមកដល់ ។ គេអង្គុយដាក់ត្រចៀក​ស្ទើរ​ដល់​វិទ្យុ​រង់​ចាំ​ស្ដាប់ លទ្ធផល​សូម្បី​តែ​អ្នក​ជិត​ខាង​ក្នុង​ភូមិ​​ក៏ផ្អើលឈប់ធ្វើការ មកអង្គុយចាំស្ដាប់នឹងគេដែរ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន នាយ ស្លឹក លោត​កញ្ឆេង ព្រម​ទាំង​ស្រែកខ្លាំងៗថា :

អញត្រូវឆ្នោតហើយ អញត្រូវឆ្នោតហើយវើយ ! អញមានហើយ អញលែងក្រហើយ !

អ្នកជិតខាងមួយចំនួនត្រេកអរជួយលោត និងស្រែកបន្ទរតាម ។ នាយ ស្លឹក អរ​លោត​ស្ទើរ​ខ្ទេច​ស្មៅ​​មុខ​ផ្ទះទៅហើយ ប៉ុន្តែ​បែរជាមិនឃើញភរិយា របស់គេចេញមកជួយត្រេកអរសោះ ? មួយ​សន្ទុះធំ ទើបគេនឹកឃើញថា ភរិយា​របស់​គេ​មិន​ស្រួល​ខ្លួន​តាំងពីព្រឹក ។

 នាយស្លឹកទៅលើផ្ទះ បំណង​ប្រាប់​ដំណឹង​ល្អ​នេះ​ដល់ភរិយា ។ គេលូកដៃទៅប៉ះរាងកាយរបស់ភរិយាថ្នមៗ ប៉ុន្តែ​គេ​ស្ទើរ​តែ​កន្ត្រាក់​ដៃ​ចេញមកវិញ ព្រោះ​រាងកាយរបស់ភរិយាត្រជាក់ស្រេប ដូចគ្មាន​ឈាមរត់ ។

 គេ​ខំ​ប្រឹង​តាំង​ស្មារតី ចាប់​រាង​​កាយ​ភរិយា​ពេញ​ទំហឹងម្ដងទៀត ។ ម្ដងនេះ បេះដូងរបស់គេ ធ្លាក់ក្ដុក ! អារម្មណ៍​ស្ទើរ​មិន​នៅនឹងខ្លួន ពេល​យក​ដៃ​ម្ខាង​ទៅ​ដាក់​ក្បែរច្រមុះភរិយា ។ នាយស្លឹករន្ធត់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះ​ច្រមុះ​ភរិយាលែងមានដង្ហើមចេញចូល​ទៅហើយ ។ នាយ​ស្រែក​ខ្លាំងៗ​ម្ដងទៀត ម្ដង​នេះ​មិន​មែន​ស្រែក​សប្បាយ​ទៀត​ទេ គឺស្រែកយំ !

ក្លិន…ក្លិន…ក្លិនអូន !

គេស្រែកយំដូចកូនក្មេងយំ មិនបានរបស់ត្រូវចិត្ត ។ សម្លេង​យំ​នៅ​ពេល​នេះ​ គ្មាន​អ្នក​ស្រុក​អ្នក​ភូមិ​ណាម្នាក់ឮទេ ព្រោះ​ខ្យល់​ព្យុះ​​កំពុងតែ​សំដែងឫទ្ធិធ្ងន់ធ្ងរដែរ ក៏ស្ងប់ស្ងាត់ទៅវិញ នាយ​ស្លឹក​ត្រលប់​ជា​បាន​ឮ​សម្លេងហ៊ឺសៗ បន្លឺចេញមកពីទីឆ្ងាយ​ប្រៀប​ដូចជា សម្លេងបិសាចសាហាវ កំពុង​តែ​សើច​ដោយ​ក្ដី​ពេញ​ចិត្ត ។

អ្វីដែលឯងសុំអញ អញឲ្យហើយ ! ចុះនៅពេលអញសុំឯងវិញ ហេតុអ្វី​ក៏​ឯង​ស្រែក​យំ​វើយ​ហ៊ឺសៗ ហះៗៗ នាយ ស្លឹក​ស្ទើរ តែបិទត្រចៀកទាំងសងខាង មិនចង់ឮសម្លេងនោះទេ ។

នាយស្លឹកសំឡឹងមើលទៅមេឃ ឃើញដុំពពកមានរាងជាមនុស្ស​ចាស់ដូច​មនុស្សម្នាក់ ដែល​គេ​បាន​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​សុបិន​​កាល​ពីរាត្រីថ្ងៃសៅរ៍ ។ បិសាចនោះបានផ្ដាច់ជីវិត ភរិយា​សំលាញ់​របស់​គេ ។ មើល​ចុះ នាងស្លាប់ទៅទាំងបិទភ្នែកមិនជិត មានចេញឈាមមកតាមមាត់តាមច្រមុះ មិន​ដឹង​ថា​នាង​វេទនា​យ៉ាងណាទេ មុនពេលផុតដង្ហើម !

យកទៅ យកទៅវិញទៅ អញលែងត្រូវការហើយ អញលែងចង់មានហើយ ! យក​ប្រពន្ធ​មក​ឲ្យ​អញ​​វិញ !

គ្រាន់តែនិយាយបានប៉ុណ្ណឹង នាយស្លឹក ក៏ខ្យល់គដួលសន្លប់បាត់ស្មារតីទៅ ។ ក្រោយ​ពេល​ភ្ញាក់​ដឹង​ខ្លួន​​វិញ បែរ​ជា​ខូច​អារម្មណ៍ ឡប់សតិ ។ អ្នកភូមិភាគច្រើនយល់ថា នាយ​ស្លឹក​សប្បាយ​ចិត្ត​នឹង​ត្រូវ​ឆ្នោត​ខ្លាំង​ពេក ក៏​ប្រញាប់​ទៅ​ដាស់​ប្រពន្ធ​ដែល​កំពុង​ដេក ឲ្យមកសប្បាយជាមួយគ្នា រហូត​មាន​ការ​ជ្រុលជ្រួស ដល់​ថ្នាក់​ច្របាច់​កប្រពន្ធស្លាប់ទេ ។ 

ប៉ុន្តែ​មាន​អ្នក​ខ្លះ​បាន​ដឹង​ហេតុការណ៍​ច្រើនជាង នេះសន្មត់ថា ការ​ស្លាប់​របស់​ប្រពន្ធ​នាយ ស្លឹក ជាថ្នូរដូរលេខឆ្នោតដែលនាយ ស្លឹក ចាក់ត្រូវនោះ ។ នាយ​ស្លឹកខូចចិត្តពេក ទៅជា ឆ្កួត​ឡប់​លែងដឹងអី និងមិនយូរប៉ុន្មាន ក៏ស្លាប់ទៅតាមប្រពន្ធដែរទៅ ៕

0 Comments:

Post a Comment