**រឿង ថៅកែលង់ស្នេហ៌**
*(ស្នេហាលាក់ក្នុងស្រទាប់នៃសង្គម និងការលះបង់)*
នៅក្នុងផ្ទះធំមួយក្នុងទីក្រុងកំពង់ផែ មានថៅកែវ័យក្មេងម្នាក់ឈ្មោះ **រតនៈ** ជាកូនតែមួយគត់នៃអ្នកលក់ពេជ្រដ៏ធំ។ គ្រួសារគាត់រៀបចំការរៀបការឱ្យគាត់នឹងកូនស្រីអ្នកមានដើម្បីពង្រឹងអាជីវកម្ម។ ប៉ុន្តែ ចិត្តរបស់រតនៈវិលវល់នឹង **មីហ្វា** ស្រីក្រមុំស្លូតបូតដែលជាអ្នកបំរើក្នុងផ្ទះ។ ពួកគេជួបគ្នាជារៀងរាល់ព្រឹកនៅឧទ្យានផ្កាក្រចាប់ ដែលជាកន្លែងតែមួយគត់ដែលរតនៈអាចគេចពីការតានតឹងនៃក្រុមហ៊ុន។
**សន្ទន៍លើកដំបូង៖**
មីហ្វា (កំពុងស្អមផ្កាទុកជាម្ហូប)៖ "ថ្វាយបង្គំ កូនប្រុសលោកនាយ... ហេតុអ្វីបានជាបងមិនចង់រៀបការនឹងនាងវណ្ណៈ? នាងនោះស្អាត ហើយស្រឡាញ់បងណាស់។"
រតនៈ (ញញឹមយ៉ាងក្តៅ)៖ "ស្អាត... ស្រឡាញ់... តើអាចវាស់ស្នេហាដោយស្បែកភ្នែកបានទេ? បើនារីម្នាក់ស្រឡាញ់តែឈ្មោះគ្រួសារ និងកញ្ចប់លុយរបស់ខ្ញុំ?"
មីហ្វា (ស្រក់ទឹកមុខ)៖ "ប៉ុន្តែ... ពេលខ្លះ យើងត្រូវតែលះបង់ស្នេហាដើម្បីអ្វីដែលធំជាង។"
**សោកនាដកម្មនៃការលាក់ក្រោម៖**
រតនៈដឹងថា មីហ្វាជាកូនអ្នកចំការដែលត្រូវបង់បំណុលគ្រួសារដោយធ្វើជាអ្នកបំរើ។ នាងមិនហ៊ានទទួលស្នេហារបស់គាត់ ព្រោះខ្លាច "ភាពខុសគ្នាដូចផ្កាយនិងដី" នឹងធ្វើឱ្យគាត់ឈឺចាប់។ រតនៈព្យាយាមប្រាប់នាងថា៖
"ស្នេហាមិនមែនជារឿងនៃការជ្រើសរើសទេ មីហ្វា។ វាគឺជាការស្រោកសម្រុកនៃចិត្ត ដែលរកចម្លើយមិនបាន... តើនាងធ្លាប់ស្រលាញ់អ្នកណាដែរឬទេ?"
**ភាពស្មុគស្មាញនៃការទទួលយក៖**
មីហ្វា (ដៃញ័រកំពុងកាន់ស្លាបព្រាក្រហម)៖ "កូនបំរើមិនអាចស្រលាញ់ផ្កាយបានទេ បង។ ផ្កាយគឺសម្រាប់តែយប់ដែលវាភ្លឺ... រីឯខ្ញុំគ្រាន់តែជាយប់ដែលគ្មានពន្លឺ។"
រតនៈ (ចាប់ដៃនាងដោយទន់ភ្លន់)៖ "ប៉ុន្តែយប់នេះហើយ ដែលធ្វើឱ្យផ្កាយភ្លឺជាងគេ... មីហ្វា តើនាងអាចជឿថា ស្នេហាអាចកែខៃជីវិតគ្រប់យ៉ាងបានទេ?"
**ចំណុចប្រែប្រួល៖**
នៅពេលគ្រួសាររតនៈរកឃើញពីទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេ មីហ្វាត្រូវបណ្តេញចេញដោយមិនអាចពន្យល់។ រតនៈប្រកែកថា៖ "បើស្នេហាជាកំហុស ចូរឱ្យខ្ញុំត្រូវជាប់គុកនៅក្នុងចិត្តនាងជារៀងរហូត!" នាងរត់ទៅរកការងារថ្មី ដោយទុកឱ្យរតនៈស្ថិតនៅក្នុងភាពស្ងាត់ដែល "ស្នេហារបស់គាត់ដូចជាក្រដាសស ដែលគ្មានអ្នកណាហ៊ានសរសេរលើ"។
**សារប្រយោជន៍៖**
រឿងនេះធ្វើឱ្យយើងឆ្ងល់ពី **ព្រំដែននៃស្នេហានិងសង្គម**។ តើស្នេហាអាចផ្ទុះរូបរាងនៃ "ឋានៈ" បានឬទេ? ក្តីស្រលាញ់របស់រតនៈនិងមីហ្វាបង្ហាញថា ស្នេហាមិនមែនជាការជ្រើសរើស គឺជាសង្វារនៃការទទួលយកនិងការតស៊ូ។
*"ស្នេហាដ៏បរិសុទ្ធបំផុត គឺស្នេហាដែលហ៊ានស្រែកថា 'ខ្ញុំស្រលាញ់អ្នក' នៅពេលដែលសង្គមប្រាប់ឱ្យនិស្ស័យស្ងៀម។"*
0 Comments:
Post a Comment