រឿង៖ ស្នេហាឆ្លងដែន

 **រឿង៖ ស្នេហាឆ្លងដែន**  

*(អត្ថបទខ្លី សម្រាប់អ្នកអានវ័យក្មេង)*  

**១. ដើមរឿង៖ ពន្លឺរាត្រីនៅជនបទ**  

វឌ្ឍនៈ ជាវិស្វករទីក្រុងដែលមកសិក្សាប្រព័ន្ធប្រៃ១នៅភូមិព្រៃឈើស្រស់។ នៅទីនោះ គាត់ជួបនឹងស្រីរស្មី ក្រមុំជនបទដែលរស់នៅដោយសាមរម្យជាមួយធម្មជាតិ។ នាងជាអ្នករក្សាប្រពៃណីរាំរបរតន្រ្តី ហើយភ្លេងរបស់នាងធ្វើឲ្យវឌ្ឍនៈស្រលាញ់ស្រុកស្ងប់នេះមិនចេះហ្នឹង។ «បើអ្នកស្តាប់ភ្លេងខ្មែរច្បាស់ អ្នកនឹងឮសំលេងដីនិងដូនតា» ស្រីរស្មីនិយាយដោយញញឹមដូចព្រះច័ន្ទ។  

**២. ការប្រែប្រួល៖ ភាពខុសគ្នាដែលចាប់ផ្តើមរលាយ**  

វឌ្ឍនៈចាប់ផ្តើមរៀនរាំអារក្សតាមលក្ខណៈជនបទ រីឯស្រីរស្មីក៏ស្តាប់តន្ត្រីប៉ុបពីទូរស័ព្ទរបស់គាត់។ ពួកគេជួយគ្នាស្រាវជ្រាវពីរបៀបរក្សាទន្លេឲ្យស្អាត ដោយផ្សំចំណេះទីក្រុងនិងប្រពៃណី។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលវឌ្ឍនៈថតរូបស្រីរស្មីពាក់សំពត់ចាស់ដាក់តាមសុស្សណ៍ទីក្រុង មាតាបិតានាងស្រែកថា៖ «កូនមិនមែនតុក្កតាទេ កុំឲ្យគេលេងកម្សាន្ត!»  

**៣. ការទំនាស់៖ ស្នេហ៍ឬស្នេហាក្លែង?**  

សាច់រឿងក្តៅនៅពេលវឌ្ឍនៈត្រូវក្រុមហ៊ុនហៅត្រឡប់ទីក្រុង។ គាត់ស្និទ្ធថានឹងយកនាងទៅជាមួយ ប៉ុន្តែស្រីរស្មីសារភាព៖ «ខ្ញុំដូចដើមឈើដែលរបួសពេលគេដកទៅដាំឯណាៗ... ខ្ញុំនឹងស្លាប់បើឃ្លាតពីដីនេះ»។ វឌ្ឍនៈខកចិត្ត ហើយសម្រេចលាក្រមុំនោះដោយស្ងៀម ដោយគិតថានាងមិនយល់ស្នេហ៍ពិតរបស់គាត់។  

**៤. ការបែកគ្នា៖ ទឹកភ្នែកនិងភ្លៀងរដូវ**  

នាងរត់តាមទៅដល់ជណ្តើរយន្តហោះ ពាក់សំពត់ខោខ្មៅដែលគាត់ подарил និងស្រែកថា៖ «ខ្ញុំសុំទោស! ខ្ញុំខ្លាចការផ្លាស់ប្តូរ តែខ្លាចការបាត់បង់អ្នកជាង!»។ វឌ្ឍនៈសម្លឹងមុខនាងដោយសោកស្តាយ ប៉ុន្តែយន្តហោះបានហោះចេញទៅ ទុកឲ្យស្រីរស្មីឈរយំនៅក្រោមភ្លៀង។  

**៥. ទីបញ្ចប់៖ បទពិណ៌ដែលនៅសល់**  

មួយឆ្នាំក្រោយមក វឌ្ឍនៈត្រឡប់មកវិញដោយនាំយន្តក្រណាត់សម្រាប់ជួយអភិរក្សប្រពៃណីភូមិ។ នៅលើថ្មដើមរបស់ពួកគេ គាត់ឃើញស្នាមចារឹកថា៖ «ស្នេហ៍ពិតមិនត្រូវការពន្លឺទីក្រុង វាគ្រប់គ្រាន់ដោយផ្កាត្រែងនៅលើវាល»។ ស្រីរស្មីបានរៀបការជាមួយកញ្ញាភូមិ ប៉ុន្តែនាងតែងនិយាយថា៖ «មនុស្សម្នាក់ធ្វើឲ្យខ្ញុំដឹងថា ស្នេហ៍អាចឆ្លងដែន តែមិនអាចឆ្លងចិត្តបានទេ»។  

**សាច់រឿងបន្ថែម៖**  

- វឌ្ឍនៈបង្កើតគម្រោងអេកូទេសចរណ៍ដោយប្រើឈ្មោះ «រស្មី» ជាការគោរពនាង  

- ស្រីរស្មីទៅទស្សនកិច្ចទីក្រុងជាលើកដំបូង ហើយយល់ថា «ទីក្រុងក៏មានផ្កាដុះក្នុងចិត្តមនុស្សដែរ»  

**សន្ទនាចុងក្រោយ៖**  

«ស្នេហ៍ដែលដើរផ្លូវខុសគ្នា មិនមែនមានតែឈឺចាប់ទេ វាបង្ហាញយើងថា ការគោរពភាពខុសគ្នាគឺជាឫសគល់នៃការយល់ដឹង»  

*(រឿងនេះប្រើធាតុចម្លាក់ជីវភាពទីក្រុង-ជនបទ ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពីស្នេហាដែលលើសពីព្រំប្រទល់)*

Posted in: