ជាការពិតណាស់ នេះគឺជារឿងទំនាស់ក្នុងគ្រួសារមួយ ដែលមានតួអង្គនិយាយគ្នា៖
គ្រួសារដ៏រីករាយ
ក្នុងភូមិដ៏ស្ងប់សុខមួយ មានគ្រួសារមួយរស់នៅយ៉ាងមានសុភមង្គល។ គ្រួសារនេះមានលោកតា ម៉ៅ ជាជីតា អ្នកស្រី សុខ ជាយាយ កូនប្រុសឈ្មោះ សុខា និងចៅស្រីឈ្មោះ នីតា។ ពួកគេរស់នៅក្រោមដំបូលផ្ទះតែមួយយ៉ាងសុខសាន្ត។
ថ្ងៃមួយដ៏តានតឹង
ថ្ងៃមួយ នីតាត្រឡប់មកពីសាលារៀនវិញ នាងឃើញលោកតា និងអ្នកស្រីកំពុងឈ្លោះប្រកែកគ្នា។ នីតាមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះនាងមិនដែលឃើញពួកគេឈ្លោះគ្នាពីមុនមកទេ។
នីតា៖ (ដោយទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់) តា យាយ កើតអ្វីឡើង? ហេតុអ្វីបានជាតា និងយាយឈ្លោះគ្នា?
លោកតា៖ (ដោយសំឡេងខឹងសម្បារ) នីតាអើយ ឯងមិនដឹងទេថា យាយឯងនេះចេះតែចង់លុយៗ! គាត់ចាយលុយខ្ជះខ្ជាយពេក!
អ្នកស្រី៖ (ដោយសំឡេងតបត) ម៉េចក៏តាថាបែបនេះ? ខ្ញុំចាយលុយដើម្បីគ្រួសារទេតើ! ខ្ញុំទិញម្ហូបអាហារ សម្ភារប្រើប្រាស់ និងរបស់របរចាំបាច់ផ្សេងៗទៀត!
សុខា៖ (ដោយសំឡេងអង្វរ) ឈប់សិនទៅតា យាយ! កុំឈ្លោះគ្នាអី! ខ្ញុំសូមអង្វរ!
នីតា៖ (ដោយទឹកភ្នែករលីងរលោង) ខ្ញុំខ្លាចណាស់! ខ្ញុំមិនចង់ឃើញតា និងយាយឈ្លោះគ្នាទៀតទេ!
ការផ្សះផ្សា
បន្ទាប់ពីការឈ្លោះប្រកែកគ្នាយ៉ាងខ្លាំង លោកតា និងអ្នកស្រីក៏បានដឹងខ្លួនថា ពួកគេធ្វើខុស។ ពួកគេបានអង្គុយចុះនិយាយគ្នាដោយស្ងប់ស្ងាត់ និងរកដំណោះស្រាយ។
លោកតា៖ (ដោយសំឡេងទន់ភ្លន់) យាយអើយ ខ្ញុំសុំទោសដែលខ្ញុំខឹងសម្បារពេក។ ខ្ញុំដឹងថា យាយតែងតែគិតដល់គ្រួសារ។
អ្នកស្រី៖ (ដោយសំឡេងស្រទន់) ខ្ញុំក៏សុំទោសដែរតា ដែលខ្ញុំចាយលុយច្រើនពេក។ ខ្ញុំនឹងព្យាយាមសន្សំសំចៃជាងនេះ។
សុខា និងនីតា៖ (ដោយទឹកមុខញញឹម) ពួកខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលតា និងយាយផ្សះផ្សាគ្នាវិញ។
គ្រួសារមានសុភមង្គលឡើងវិញ
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក គ្រួសាររបស់ពួកគេក៏មានសុភមង្គលឡើងវិញ។ ពួកគេរស់នៅជាមួយគ្នាដោយក្តីស្រឡាញ់ និងការយោគយល់គ្នា។ នីតា និងសុខាបានរៀនពីជីតា និងយាយរបស់ពួកគេថា ការឈ្លោះប្រកែកគ្នាមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាបានទេ មានតែការនិយាយគ្នាដោយស្ងប់ស្ងាត់ និងការយោគយល់គ្នាទេ ទើបអាចនាំមកនូវសុខសន្តិភាពក្នុងគ្រួសារបាន។
ចំណុចសំខាន់
រឿងនេះបង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃការទំនាក់ទំនង និងការយោគយល់គ្នាក្នុងគ្រួសារ។ ការឈ្លោះប្រកែកគ្នាអាចកើតឡើង ប៉ុន្តែការដោះស្រាយដោយសន្តិវិធី និងការផ្សះផ្សា គឺជាគន្លឹះនាំទៅរកសុភមង្គលក្នុងគ្រួសារ។
0 Comments:
Post a Comment