នៅក្នុងភូមិតូចមួយដែលព័ទ្ធជុំវិញដោយវាលស្រែខៀវស្រងាត់ មានកញ្ញាដ៏ស្រស់ស្អាតម្នាក់ឈ្មោះថា នីតា។ នីតាមានអំបោសចម្លែកមួយដែលនាងរកឃើញនៅក្នុងបន្ទប់ក្រោមដីរបស់ជីដូននាង។ អំបោសនោះមិនធម្មតាទេ វាអាចហោះបាន!
ថ្ងៃមួយ នីតាបានសម្រេចចិត្តសាកល្បងអំបោសនោះ។ នាងបានអង្គុយលើវា ហើយស្រែកថា "ហោះទៅ!" អំបោសក៏ចាប់ផ្តើមហោះឡើងលើអាកាសយ៉ាងលឿន។ នីតាមានការភ្ញាក់ផ្អើល និងរីករាយយ៉ាងខ្លាំង។
នៅពេលដែលនីតាហោះខ្ពស់ទៅលើអាកាស នាងបានឮសំឡេងតូចមួយនិយាយថា "អូយ! យឺតៗផងកញ្ញា! ខ្ញុំវិលមុខហើយ!"
នីតាបានមើលចុះក្រោម ហើយឃើញសត្វកន្លាតតូចមួយកំពុងតោងជាប់នឹងអំបោស។ នាងភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ហើយនិយាយថា "អ្នកជាអ្នកណា? ហើយហេតុអ្វីបានជាអ្នកនិយាយ?"
សត្វកន្លាតបានឆ្លើយថា "ខ្ញុំឈ្មោះ ឆាឆា ហើយខ្ញុំជាមិត្តរបស់អ្នក។ អំបោសនេះមានវេទមន្ត ហើយវាអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំនិយាយបាន។"
នីតាបានសួរថា "វេទមន្ត? ដូច្នេះអំបោសនេះជាអំបោសវេទមន្តមែនទេ?"
ឆាឆាបានឆ្លើយថា "ពិតណាស់! វាជាអំបោសវេទមន្តដែលជីដូនរបស់អ្នកបានលាក់ទុក។ វាមានថាមពលខ្លាំងណាស់ ហើយអាចនាំអ្នកទៅកន្លែងណាដែលអ្នកចង់ទៅ។"
នីតាបាននិយាយថា "អស្ចារ្យណាស់! តើអ្នកអាចប្រាប់ខ្ញុំពីរបៀបប្រើវាបានទេ?"
ឆាឆាបានឆ្លើយថា "ពិតណាស់! ដើម្បីហោះហើរ អ្នកគ្រាន់តែគិតអំពីកន្លែងដែលអ្នកចង់ទៅ ហើយស្រែកឈ្មោះកន្លែងនោះឱ្យឮៗ។"
នីតាបានសាកល្បងវា។ នាងបានគិតអំពីទីផ្សារក្នុងភូមិ ហើយស្រែកថា "ទីផ្សារ!" អំបោសបានហោះយ៉ាងលឿនទៅកាន់ទីផ្សារ។
នៅទីផ្សារ នីតាបានឃើញមនុស្សជាច្រើនកំពុងដើរទិញឥវ៉ាន់។ នាងបានហោះចុះក្រោម ហើយបានជួបជាមួយមិត្តភក្តិរបស់នាង។
មិត្តភក្តិរបស់នីតាមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលពួកគេឃើញនីតាជិះអំបោសហោះ។ ពួកគេសួរនាងពីរបៀបដែលនាងធ្វើវា។
នីតាបានប្រាប់ពួកគេអំពីអំបោសវេទមន្ត និងមិត្តថ្មីរបស់នាង ឆាឆា។ មិត្តភក្តិរបស់នីតាមានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ហើយពួកគេបានសុំនីតាឱ្យនាំពួកគេជិះអំបោសនោះ។
នីតាបានយល់ព្រម ហើយពួកគេបានហោះជុំវិញភូមិទាំងអស់គ្នា។ ពួកគេបានសើច និងរីករាយយ៉ាងខ្លាំង។
នៅពេលដែលពួកគេត្រឡប់មកផ្ទះវិញ នីតាបានដឹងថា អំបោសវេទមន្តមិនត្រឹមតែអាចនាំនាងទៅកន្លែងផ្សេងៗប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏អាចនាំមកនូវភាពសប្បាយរីករាយ និងមិត្តភាពផងដែរ។ នាងបានសន្យាថានឹងប្រើអំបោសនោះដើម្បីជួយអ្នកដទៃ និងធ្វើឱ្យពិភពលោកកាន់តែប្រសើរឡើង។
0 Comments:
Post a Comment